-
Hoe bied je tegenwicht aan perfectionisme?
Ik ben een perfectionist. Ik heb het schrijven van de blog over dit onderwerp een tijd uitgesteld omdat ik aan het broeden was op de perfecte blog. Het enige wat er gebeurde, is dat ik blokkeerde. Ik wilde het te goed doen, en dan loop ik vast. Ook wilde ik de perfecte anorect zijn. Eentje die uitblinkt in niet eten en niet goed voor zichzelf zorgen. Alsof het een soort prestatie was. Het enige wat ik bereikte, was dat ik uitgeput raakte en dat alle blijdschap uit mijn leven verdween. Doorgeschoten perfectionisme Perfectionisme is helemaal geen verkeerde eigenschap. Het motiveert je en zorgt dat je je doelen bereikt. Bij anorexia…
-
‘Zij is dunner dan ik.’ 10 tips om uit de vergelijkingsmodus te komen
Ik reed met mijn wagentje door de supermarkt. Ik dacht erover om iets lekkers voor mezelf te kopen. En toen zag ik haar. Een jonge vrouw, gekleed in een fitnesslegging. Strak, slank figuur. Ik ging mezelf direct met haar vergelijken en de conclusie was in mijn nadeel. Ik voelde me dik en was blij dat ik niets lekkers voor mezelf had gekocht, omdat ik anders ‘nog dikker’ zou worden. Herken je dat, dat je je vergelijkt met anderen en dat de uitkomst altijd in jouw nadeel is? In deze blog wil ik bespreken wat je hiertegen kunt doen. In gesprek met mijn vriendin Toen ik het voorval in de supermarkt…
-
‘Ik voel me een faal-anorect.’ Hoe deze gedachte je belemmert en wat je ertegen kunt doen
Ik heb gefaald. Ik ben niet dun genoeg. Ik heb gefaald. Ik beweeg te weinig. Ik heb gefaald. Ik ben niet ernstig ziek. Het is bizar hoe je kunt verlangen naar het worden van een ‘goede’ anorect. Eentje die écht dun is en écht ziek. Als ik het zelf niet had meegemaakt en nog meemaak, zou ik het niet geloven. Maar het is waar. Ook ik moest dun genoeg zijn. Zo dun dat ik zou balanceren op het randje van leven en dood. Ik zou bijna kunnen zeggen: ‘Ik ben zelfs niet dood gegaan, dus zo erg is het met mij nog niet’. Een uiterst zieke en kromme gedachte, realiseer…
-
Opgenomen in het ziekenhuis. Hoe ik graag wil dat je met me omgaat.
Ik ben een aantal keer opgenomen op de interne afdeling van een ziekenhuis. Ik kijk hier met gemengde gevoelens op terug. Er waren twee verpleegkundigen die er, naar mijn gevoel, echt voor me waren. De anderen leken niet goed te weten hoe ze om moesten gaan met iemand met een eetstoornis. Dit leverde ongemakkelijke situaties en opmerkingen op. Ik had gelukkig een fijne diëtiste met wie ik goed kon praten. Ze gaat binnenkort een lezing geven aan de verpleegkundigen en artsen van de interne afdeling over eetstoornissen. Ze heeft me gevraagd om op te schrijven hoe ik zou willen dat er met me wordt omgegaan. Dit heb ik gedaan, en…
-
De knop om: hoe anorexia je leven overneemt + 4 tips
Anorexia heeft mijn leven meerdere keren overgenomen en gedicteerd. In tussenliggende periodes lag ze altijd op de loer, als een dier dat wacht op haar prooi. Ze pakt je als je op je kwetsbaarst ben. Het begint met minder eten, maar dan…dan gaat de knop om. Geleidelijk proces Je hebt niet van de ene op de andere dag een eetstoornis. Ze sluipt je leven binnen, het is een geleidelijk proces. Bij mij is de anorexia langere tijd meer op de achtergrond aanwezig geweest, totdat ik in een situatie kwam waarin ik minder grip op mijn emoties had. Er kwamen herinneringen aan vroeger naar boven die ik projecteerde op mijn huidige…