-
Hoe anorexia mijn identiteit stal en hoe ik deze (her)ontdek
Als je 24/7 leeft met anorexia, voelt het op een gegeven moment alsof je geen anorexia hébt, maar bént. Voor mij gold dat ik zo verstrengeld was met het anorectische deel in mij, dat ik het gevoel had dat ik alleen nog maar anorexia was. Ik voelde me niet mezelf meer. Ik leefde alleen nog maar naar de regels, voorschriften en restricties die de anorexia me oplegde. Anorexia zorgde ervoor dat ik langzaam maar zeker mezelf verloor. De anorexia stal mijn identiteit. In deze blog vertel ik je wat mij heeft geholpen om mijn identiteit te (her)ontdekken. Wie ben ik? Ik heb altijd al moeite gehad om mezelf te definiëren.…
-
Anorexia en ruimte innemen: hoe doe je dat? 3 tips
Ik vind het moeilijk om ruimte in te nemen. Om het gevoel te hebben dat ik er mag zijn als mens. Dat mijn lijf zichtbaar mag zijn. Ik weet dat het onmogelijk is om geen ruimte in te nemen, want iedereen neemt ruimte in. Jij. Ik. Ruimte innemen betekent dat ik mezelf laat zien en dat ik zichtbaar ben voor anderen. Het betekent ook dat ik mezelf belangrijk genoeg vind om mijn verhaal te doen (en deze blog te schrijven). Het is paradoxaal: ik wil mezelf laten zien, meedoen in de maatschappij en tegelijkertijd wil ik me klein maken en geef ik de anorexiastem in mij te vaak te veel…
-
FDOE en What I eat in a day. Helpend of niet?
Op social media zoals Instagram zie ik regelmatig foto’s van een FDOE (Full Day of Eating) voorbij komen. En als ik op YouTube zoek naar anorexia recovery inspiratie, stuit ik al gauw op video’s waarin (meestal) vrouwen me laten zien wat ze op een dag eten. Laten zien wat je eet lijkt onderdeel te zijn van de kijk-en-vergelijk cultuur, die vaak heerst bij mensen met anorexia. Hoeveel eet zij? Eet ik minder of meer? Zijn deze foto’s en video’s met en over eten nu helpend bij het herstellen van anorexia of niet? In deze blog laat ik hier mijn gedachten over gaan. Normaal of niet? Als je anorexia hebt, kun…
-
‘Met mij is niets aan de hand.’ Anosognosie bij anorexia
Ik geloofde, nee, sterker nog, ik was ervan overtuigd dat er met mij niets aan de hand was. Ziek? Ik? Welnee! Ik had geen probleem. Met mij was niets mis. De ander vergiste zich enorm en zag dingen die er niet waren. Ik hoefde niet ‘beter’ te worden, want ik was niet ziek. Nu weet ik dat ik last had van anosognosie: een gebrek aan inzicht in de ernst van de eetstoornis. Geen ontkenning Anosognosie is een aandoening van de hersenen en wordt veroorzaakt door ondervoeding. Er is sprake van een neurobiologische oorzaak. Als ik zeg dat ik niet ziek ben, is dit géén ontkenning. Dit is namelijk een psychologisch…