Psyche

7 tips om te praten over hoe het werkelijk met je gaat

Je hoofd zit vol gedachten, je lijf vol gevoelens. Je barst bijna uit elkaar en zou er zó graag over willen praten. MAAR je denkt: ‘Zo erg is het niet’, ‘Het gaat wel weer over’, ‘Ik wil de ander niet lastigvallen’. Deze gedachten houden je tegen om te krijgen wat je zo nodig hebt: een luisterend oor en steun. Als je de ander niet durft te vragen of hij/zij tijd voor je heeft, draai de situatie dan eens om. Hoe zou jij het vinden als de ander persoonlijke zaken met jou deelt? Zou je daar voor open staan, of niet? Natuurlijk! Waarom zou de ander, zeker als je hem/haar (goed) kent, dan niet open staan voor jouw verhaal? In deze blog deel ik zeven tips die je kunnen helpen om te praten over wat je bezighoudt. Ook deel ik een aantal helpende gedachten die je kunnen ondersteunen.

1. Schrijf van tevoren op wat je wilt zeggen

Het is niet gemakkelijk om te vertellen hoe het echt met je gaat. Je durft misschien ook niet te vertellen wat je bezighoudt. Een tussenstap kan zijn om op te schrijven wat je graag wilt delen. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van een brief of een gedicht. Ook kun je steekwoorden opschrijven. Je kunt dit voorlezen of aan de ander laten lezen. Als je een beelddenker bent, kun je ook een tekening, mindmap of collage maken om je gevoelens en gedachten te verduidelijken. Kies een medium dat bij jou past.

2. Bel als je face to face contact te confronterend vindt

Ik vind het soms lastig om mensen letterlijk onder ogen te komen als ik iets wil delen wat ik als schaamtevol ervaar, of wat ik gewoon moeilijk vind om te zeggen. Dan bel ik liever dan dat ik afspreek. Dit kan de drempel lager maken. Het praat soms ook gemakkelijker als je niet hoeft te letten op allerlei non-verbale communicatie. Tegelijkertijd kan dit een nadeel zijn, want je kunt niet zien hoe de ander reageert. Hierdoor kunnen misverstanden ontstaan. Maar, als de ander je goed kent, is het gemakkelijker om na te vragen wat iemand bedoelt met zijn/haar reactie.

3. Bepaal bij wie je je open wilt stellen

Het is belangrijk dat je je verhaal doet bij iemand van wie jij het gevoel hebt dat hij/zij hier prettig of rustig op reageert. Dit kan een familielid of vriendin zijn, of juist iemand die verder van je af staat, zoals een docent op school of een therapeut. Je kunt ook meerdere ‘versies’ van je verhaal maken. Een versie waarin je alles of veel vertelt en een versie waarin je alleen de hoofdpunten deelt. Het is jouw verhaal, jouw leven. Jij bepaalt met wie je wat deelt.

4. Bewaak je grenzen

Deze tip sluit aan op wat ik bij de vorige tip al aanhaalde. Je wilt delen hoe het met je gaat, maar dit betekent niet dat je alles, tot in de details, hoeft te vertellen. Bewaak je eigen grenzen en bescherm jezelf als het gaat om de hoeveelheid en de mate van gedetailleerdheid van je verhaal. Doe wat goed voelt voor jou.

5. Wees eerlijk

Hang geen ‘met mij gaat het eigenlijk wel goed’ verhaal op als de werkelijkheid anders is. Wees open en eerlijk. De ander merkt of voelt het direct als jij niet eerlijk bent. Dan kom je onoprecht over, en is de kans groot dat de ander geen zin (meer) heeft om te luisteren en al helemaal niet om je tot steun te zijn. Als de ander je goed kent, zal hij/zij door jouw toneelstukje heen prikken en je vragen hoe het werkelijk met je gaat. Als dit niet zo is, is het gesprek eigenlijk verloren tijd voor beiden. Hou dit in gedachten als je wel praat, maar eigenlijk niets wilt delen. Wie hou je voor de gek?

6. Geef de ander de ruimte om te reageren

Je wilt niet dat de ander een praatpaal is die alleen maar mag luisteren en niet mag reageren. Las dus korte pauzes in tijdens je verhaal. De ander kan dan reageren op wat je aangeeft. Je kunt ook vragen of de ander je kan volgen of begrijpt.

7. Vraag na wat de ander vindt of denkt

Je hebt je hart gelucht en de ander weet nu beter wat er in jou omgaat. Om te voorkomen dat je na het gesprek gaat malen en in gaat vullen wat de ander mogelijk denkt of vindt, is het goed om dit na te vragen. Wat heeft de ander gehoord? Wat vindt hij/zij hiervan? Dit kan je helpen om rust in je hoofd te krijgen of houden.

Zwijgen

Realiseer je dat zwijgen ervoor zorgt dat je (nog) vast(er) komt te zitten. De anorexia houdt je in haar greep en deze greep wordt alleen maar sterker als je niet praat. Dan neemt de eetstoornis alle ruimte die ze maar kan krijgen en vervuilt deze met haar negatieve gedachten.

Zet de eerste stap

Anderen kunnen je pas helpen als ze weten waarmee ze je kunnen helpen. Daarvoor zul jij wel (minstens) een tipje van de sluieren moeten oplichten. Als je bijvoorbeeld heel weinig energie hebt, dan kun je met je docent of leidinggevende overleggen of je tijdelijk een aangepast schema/rooster kunt krijgen. Er is meer mogelijk dan je denkt! Het is wel zo dat jij de eerste stap moet zetten. Mensen kunnen niet in jouw hoofd kijken en waarschijnlijk probeer je je beter voor te doen dan je je voelt. Dat getuigt enerzijds van wilskracht en doorzettingsvermogen, anderzijds is het een enorme valkuil, omdat je je grenzen overschrijdt.

Een nieuw perspectief

Het mooie als je jouw gedachten en gevoelens deelt, is dat anderen mee kunnen denken. Zij kunnen net even anders tegen jouw situatie aankijken en dit kan leiden tot nieuwe perspectieven of onverwachte invalshoeken. Ze helpen je in die zin om jezelf los te weken van de anorexia. Om te leren dat de anorexia het niet bij het rechte eind heeft. Integendeel, ze maakt juist krom wat recht is. Dat weet je ook wel, maar het is altijd fijn als een ander dit bekrachtigt.

Ervaar steun

Door te praten over wat je bezighoudt, gun je anderen ook de ruimte om er voor je te zijn. En je merkt snel genoeg wie er werkelijk voor je kunnen en willen zijn. Zullen er gaandeweg mensen afhaken? Ja. Dat hoort bij het leven. Mensen komen en gaan. Iedereen bewandelt zijn/haar eigen pad en komt onderweg mensen tegen. Sommigen lopen met je mee en blijven dit doen, anderen kiezen een andere afslag. Daar mag je teleurgesteld over zijn, of je boos of verdrietig over voelen, zolang je het maar niet als aanleiding gebruikt om terug te grijpen op anorectisch gedrag.

Heb je nog meer tips? Ik hoor ze graag.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *