Omgaan met gewichtsherstel. Wat helpt?

Voor mij was en is een van de moeilijkste onderdelen van herstel het herstellen in gewicht. Dit gaat gepaard met zoveel innerlijke strijd. Gevoel en verstand zitten niet op een lijn, en daarbij legt de anorexia me allerlei onlogische en onredelijke eisen en regels op. Een ding dat ik heb geleerd, en wat ik super moeilijk vind, is vertrouwen op de visie en mening van de professionals die mij ondersteunen. Ik weet inmiddels dat ik niet kan vertrouwen op wat de anorexiastem mij vertelt, ook al klinkt dit als de waarheid. In deze blog heb ik zes helpende factoren bij gewichtsherstel opgeschreven. Ik hoop dat ze je een positieve impuls geven. 

Herhaal relativerende gedachten

Ik heb een aantal relativerende gedachten op een rij gezet die je kunnen ondersteunen als je aan het herstellen bent in gewicht:

• Ieder mens heeft voedsel nodig. Het is niet iets wat je moet ‘verdienen’. Het is een basisbehoefte. Je hebt voedsel nodig om je lijf en geest te laten functioneren.
• Gewicht is slechts een getal op de weegschaal. Het is geen graadmeter voor geluk. Dat lijkt misschien zo, omdat je je blij voelt als je bent afgevallen, maar kijk eens naar hoe je leven er nu uitziet en hoe je in de greep bent van de anorexia. Wil je je leven leiden zoals jij dat voor ogen hebt, of wil je dat de anorexia je laat lijden?
• Ieder mens komt aan in zijn of haar leven….en valt weer wat af. Je gewicht schommelt nu eenmaal in de loop van de jaren. Dit heeft o.a. te maken met je leeftijd, met de hoeveelheid en het soort voedsel dat je eet, hoe druk je het hebt en met je beweegpatroon.
• Het is normaal als je buik opzet nadat je hebt gegeten. En, zeker in het begin van je herstel, kun je last hebben van maagpijn, obstipatie of overloopdiarree, omdat je lichaam zo ontregeld is geraakt.
• Na het eten van voedsel dat je als ‘fout’ bestempeld, kun je niet ineens meerdere kilo’s zijn aangekomen, en al helemaal niet als instant vet op je buik of benen. Dan zou je mega veel en dagen achtereen dit voedsel tot je moeten nemen.

Pas je taalgebruik aan

De manier waarop je praat over gewichtsherstel, heeft invloed op hoe je je voelt. Daarom is het zo belangrijk om te nuanceren wat je denkt en zegt. Het helpt je om je herstel in een gezonder perspectief te zien.

Zeg niet: ik ben dik, maar ik voel me dik. Je hebt anorexia, dus objectief gezien kun je onmogelijk dik zijn. Het is een subjectief gegeven, een gevoel.

Zeg niet: ik kom aan, maar ik herstel in gewicht. Aankomen heeft een negatieve bijklank en het gaat ook niet om aankomen, het gaat om herstellen in gewicht, omdat je ondergewicht hebt.

Luister naar de mensen die om je geven

Het anorectische deel in mij schold mij voor van alles uit, meestal met de woorden ‘vet’, ‘dik’ en ‘lelijk’ ervoor. En ik geloofde deze anorexiastem. Deze stem was zo sterk, dat alle waarderende woorden van de mensen om mij heen erbij verbleekten. Ik geloofde niet meer dat ik (w)aardig was als mens. En toch deed het me goed als iemand me zei hoe lief ze me vond, of dat ze het fijn vond dat ik er was. Of als ik een knuffel kreeg, of een kaartje. Ik weet dat het gaat om het waarderen van jezelf, maar als je dit nog niet kunt, of als de anorexia te sterk is, is het prettig als er externe bevestiging is, die je laat weten dat je er mag zijn. Dat je goed bent zoals je bent.

Leer de veranderingen te verdragen

Dit is het lastigste deel van gewichtsherstel: verdragen dat je lijf verandert. Dit roept zoveel emoties op, van verdriet tot woede. Het is belangrijk dat je blijft praten over wat je ervaart tijdens dit veranderingsproces, en dat je jezelf de ruimte geeft om het moeilijk of zwaar te hebben. Als je zwijgt, implodeer je en neemt de anorexiastem het over, en die is genadeloos. Ook hier geldt: maak gebruik van relativerende gedachten en luister naar de mensen die om je geven. Mij hielp het ook om afleiding te zoeken, bijvoorbeeld door Netflix te kijken of door te schrijven en tekenen.

Maak gebruik van visualisaties

Probeer voor je te zien hoe je leven er over een tijdje uitziet, zonder de anorexia. Vorm je een beeld, helemaal vrij, zonder oordelen. Het maakt niet uit of alles haalbaar is. Wat wil je echt? Waar streef je naar? Waar verlang je naar? Waar liggen je passies? Maak er een beeld van. In je hoofd, of d.m.v. een mindmap of collage. Ik merk, dat als ik nadenk over wat ik écht wil, mijn ogen gaan stralen, mijn stem opgewekter klinkt en ik me blijer voel. Vanuit dit gevoel is het ook net iets gemakkelijker om wél te eten en tegenwicht te bieden aan het kreng dat anorexia heet.

Gun jezelf de tijd

Herstellen is een proces. Het kost tijd. Gun jezelf deze tijd. Er is geen quick fix. Het is hard werken en doorzetten en een tegengeluid laten horen aan de anorexia. En het ís niet gemakkelijk. Daarom is het zo belangrijk dat je steun zoekt bij de mensen die je dat kunnen geven. Je kunt het niet alleen, daarvoor is de anorexia te sterk. Aanvaard de uitgestrekte handen. Ze zijn er, echt.

Als jij punten hebt die helpend werken bij gewichtsherstel, hoor ik ze graag!