Als ik terugkijk op de periode waarin de anorexia mij het meest in haar greep hield, was ik een schim geworden van wie ik eigenlijk was. Maar ik dacht nog steeds dat er met mij niets aan de hand was. Ik was ervan overtuigd dat ik helder na kon denken en rationele beslissingen kon nemen. Niets was minder waar. De anorexia had volledig bezit van me genomen. Ik leefde niet alleen met de anorexia, maar ook voor de anorexia. Achteraf gezien denk ik: ‘wie was die persoon?’ omdat ik mezelf er voor het grootste gedeelte niet meer in herken. Ik wil je vertellen wat er met me gebeurde toen de…